Beş kuruş

[mimar38]

Nasrettin Hoca yolda yürürken, biri ensesine öyle bir vurmuş ki, nerdeyse yere düşecekmiş, hiddetle dönüp bakmış; karşısında tanımadığı genç bir adam. Nasrettin Hoca sormuş:


- "Ne cüretle vuruyorsun!.."


- "Özür dilerim hocam, sizi birine benzettim, küçük bir hata yaptım, ama siz pireyi deve yaptınız.


- "Yürü o zaman, kadıya gidiyoruz!"


Gitmişler kadıya, ikisini de dinleyen kadı efendi, Nasrettin Hoca'ya vuran gencin akrabasıymış. Kadı efendi, Nasrettin Hoca'yı yumuşatıp, akrabasını kurtarmaya çalışmış:


- "Hoca, hislerini anlıyorum. Bu durumda herkes aynı şeyi hissederdi. Şimdi bu genç adam kendine bir tokat atsa, kabul eder misin?"


Nasrettin Hoca ısrar etmiş:


- "Olmaz, mahkeme yapılsın."


Kadı efendi, bunun üzerine akrabası olan genç adama dönüp kararını vermiş:


- "Ceza olarak Nasrettin Hoca'ya 5 kuruş ödeyeceksin, hemen gidip getir!.."


Nasrettin Hoca, para almaya giden genç adamın dönmesini beklemiş. Bir saat geçmiş, iki saat geçmiş, ama genç adam ortalıkta gözükmüyormuş.


Mahkeme kapısının kapanma saatine kadar bekleyen Nasrettin Hoca, kadı efendinin ensesine okkalı bir tokat indirdikten sonra demiş ki:


- "Kusura bakma kadı efendi, daha fazla bekleyememem, gelirse söyle ona; 5 kuruşu sana versin!.."

[sir.altan]

benimde bes kurus cent diyelim hikayem var,bir gun yolda yururken cimenlerin arasinda bir bes cent buldum cebime attim eve geldim,mubarek para kararmis,uzerinden arabalar filan gecmis, garajima gittim eye ile biraz kenarlarini duzelttim,,, bulasik telleri vardir kalinlarindan biriyle zimpara yapar gibi bes kurusu telle fircaladim diyelim , daha sonra, arka kapinin yaninda duvara kucuk bir raf yapmistim bes centi oraya biraktim, ertesi gun baktim benim bes cent kucuk bir plastik kavanoz kapagi icinde ama uzerine bir seyler dokulmus,sulu bir sey biraz cay a benziyor, hatuna bune diye sordum, oda ben temizlensin diye cola doktum dedi.eyeledik torpuledik yumaladik kola doktuk ve bes centin hayatini kurtardik.

[oebw333]

Bu da iyidi

[Cengizusta]

Bir gün Nasreddin Hoca ve arkadaşları iddiaya tutuşmuşlar.
Eğer Hoca karanlık ve soğuk bir gecede, sabaha kadar köy
meydanında bekleyebilirse arkadaşları ona güzel bir ziyafet
çekecekmiş. Şayet bunu beceremezse o, arkadaşlarına ziyafet
çekecek. Kararlaştırılan gün Hoca meydanın ortasında, sabaha
kadar tir tir titreyerek beklemiş. Sonra yanına gelenlere
“Tamam” demiş. “İddiayı kazandım.”
“Ne oldu ne yaptın?” demişler.
“Bekledim sabaha kadar” demiş.
“Hayır” demişler. Sen uzaktaki bir mum ışığı ile ısınmışsın.
İddiayı kaybettin! Ziyafetimizi hazırla. Hoca çaresiz kabul
etmiş. Ziyafet vakti kocaman bir kazanın altına minicik bir
mum koymuş. Güya yemek pişirecek.
“Ne yapıyorsun?” demişler. Kıs kıs gülerek cevap vermiş:
“Bu mum sıcağıyla size yemek pişireceğim arkadaşlar.
Uzaktaki bir mum ışığıyla ben nasıl ısındıysam, bu kazandaki
yemek de öyle pişecek!