Gurbette anılarda kalanlar

[Almancı.]

Babam Mehmet Dogan 1963 de Bretten´e geldi.
Bu resimde albumünden o yillara ait. 1984 kesin dönüs yapti iyiki dönmüsüm, Vatanimda yasadim diyebiliyorum derdi. 2018 de Vefat etti.
Allah Rahmet eylesin.
Ali Doğan

[Almancı.]

SılaYolu Menemeni
Samsun Havza ilçesinin Ortaklar köyündenim.1972’de Almanya’ya geldim.
İlk kez 10 yıl sonra izne gitmek için araba aldım:Mercedes.Ama ne Mercedes
Hanım hala o günleri hatırlatarak der; “O kadar rahattı ki bu araba,direksiyonda elma soyar bize yedirirdin.''
Neyse... Bagajı yükledim, bagajda yok yok. Yolda yemek yapmak için tencere, tava ve piknik tüpü de arkada.
Yugo’ya (Yugoslavya) geldik. Karnımız acıktı. Bizimkiler (Türkler) anlaşmışcasına hepsi bir yerde ama uzak aralıklarla.
Yanımızda getirdiğimiz ekmeklerin hepsi kurumuş. Yumurtalar da kırılmış zaten.
Vardım bir dükkana. Anlaşamıyoruz bir türlü. Alamanca bilmiyor ki..Zor şer anlaştık, yumurta ve ekmek için, bu sefer de para geçmez. Allah’tan bagaj dolu,bir şeyleri takas ettik, böylece anlaştık.
Vardım hanıma götürdüm malzemeleri. Bir menemen yaptı, parmaklarını yersin. Ondan sonra öyle lezzetli bir menemen daha yemedim. Zaten sonra Yugo karıştı, daha da karayoluyla memlekete gidemedik...
Seyfi Sağlam, Köln

[Almancı.]

Babam 1967 de Ankara, Pursaklar'dan Almanya'nin Köln Şehrine gelmiş ve Ford Fabrikasinda çalismaya baslamis daha sonra sene 1978 de Annem, Abim ve ben de Köln'e geldik.. Geldiğimiz zaman tam Almanlarin Karneval dönemine denk gelmisti.. Babam bize Kovboy Şapkasi ve Tabancasi aldi o gün bize.. Abim le ben o gün dişariya çiktik ve Mahallenin Alman çocuklari ile ilk karsilasmamiz oldu ve bayaği tuhafimiza gitmisti... Alman Çocuklari Tabancalari bize dogru yönelttiler ve PENG PENG PENG diye bağiriyorlardi... ben ve Abimde bizim Tabancalarimizi onlara yöneltip DIRŞUVV DIRŞUVV - DŞINGAA DŞINGAA diye bagirmistik.. Ne günlerdi.. Dil yoktu Diş yoktu ama yinede anlasiyorduk..
Oktay Öztürk, Köln

[Almancı.]

Kapikulede o Yillardaki Hatiralarinizi sizde yazin.

Biz Ford Granada ile 1979 da Kapikulede 8 Saat beklemistik, o dönemler Passaport arasina 100 Mark koymak meşhurdu ve Babam inat etti 100 Mark koymadi Bagaji bize indirttiler bindirttiler ve sonraTekerin içine kadar bakmişlardi. Allahima şükür o yillar geride kaldi ve ben kendim için diyorum Adam gibi Adamlar var Gümrükte, Namuslu görevlilerimiz görevinin başinda.

[Almancı.]

Babam Rafet Uzun 1963 yilinda Almanyaya gelmis ve 1972 yilinda temeli turkiyeye dondu simdi 87 yasinda, Allaha şükür sağliği yerinde ve Kayseride yasiyor. Resim 1970 yilinda Essen sehrinde bir parkda cekilmis sagdaki kisi alman is arkadasi.
Kendisi Essen sehrinde Boru Kaynak islerinde calismis ve Almanyadan emekli olmadan turkiyeye temelli donup orada calismaya devam ederek turkiyeden emekli oldu.
Fikret Uzun